Πέμπτη 26 Ιουνίου 2008

τοίχο τοίχο, μη σε πετύχω!!

τρίσμοιρος φανταράκος δεν ξέρει που να κρυφτεί. Πολλά τέτοια αστεία συμβαίνουν όταν κάμποσοι μαντράχαλοι είναι κλεισμένοι σε ένα στρατόπεδο!

Δεν απολύθηκα ακόμη...



Υπέρθεος έχει κουβαλήσει μαζί του τη μηχανή του στη σκοπιά. Πόσο κενή μπορεί να είναι η ζωή ενός ατόμου; (την είχε βάλει στον ίσκιο και ο ίδιος έμενε στον ήλιο)


Δε σας ξέχασα... Απλά απορροφήθηκα από τη θητεία και τα άλλα με τα οποία ασχολούμαι περιστασιακά.

Η θητεία μου πηγαίνει μία χαρά. Οι περισσότεροι της Μοίρας συζητάνε να πάρουν μετάθεση, ωστόσο δεν είναι κάτι που με ενδιαφέρει - όταν βρίσκομαι σε ένα οργανωμένο περιβάλλον που με αγαπάει και με σέβεται θα είμαι γελοίος να ζητάω μεταθέσεις που κοροϊδεύω όπως στο Πολεμικό Μουσείο και στο αεροδικείο στη Σούτσου. Άλλωστε οι πολύ καλές μεταθέσεις είναι σε γραφεία και πόστα που ούτε τα φαντάζεται κανείς. Όσοι άκουσαν το Μουσείο Ιστορίας ΠΑ και νομίζουν ότι κάτι ξέρουν, ας είναι πιο φειδωλοί στις διηγήσεις τους. Δε θα τα αναφέρω εδώ, όχι γιατί δεν τα ξέρω ή γιατί δεν μπορώ να τα πιάσω, αλλά επειδή δε σκοπεύω να βάλω στο στόμα μικρών βυσμάτων λέξεις που δεν επιτρέπεται να αναφέρουν!!

Με αγαπάει και με σέβεται η Μοίρα μου είπα; Ας το πούμε και έτσι. Στην πράξη αυτό δεν ισχύει και τόσο πολύ. Οι προϊστάμενοί μου στην επιστασία μου είναι υποδείγματα ανθρώπων και μου φέρονται εξαιρετικά, μία συμπεριφορά που θα διατηρούσαν ακόμη και αν δεν την άξιζα από μέρους μου. Αντίθετα τα γραφεία της Μοίρας θα έλεγα ότι πάσχουν σοβαρά - δεν εκτιμούν την προσπάθεια πολλών Σμηνιτών, έχουν συμπάθειες με τους χειρότερους φαντάρους, κάνουν διακρίσεις, δεν ασχολούνται με την αξιολόγηση και διαχείριση των Σμηνιτών και τα κυλικεία το οποία έχουν υπό την εποπτεία τους θυμίζει αποθήκη ειδών καθαρισμού.

Ενώ έχουν τη δυνατότητα να κερδίσουν την αμέριστη αγάπη κάθε στρατεύσιμου καταλήγουν να τους αντιπαθεί η καλύτερη μερίδα στρατευσίμων. Όσοι δουλεύουν στη Μοίρα μου το κάνουν από φιλότιμο και όχι από συμπάθεια σε αυτήν. Και συγγνώμη ρε φίλε Μοίραρχε, αλλά να ξέρεις ότι όλοι μπορούμε να επικοινωνήσουμε μαζί σου και τηλεφωνικά (να σε πάρει το βύσμα τηλέφωνο ντε - δεν το έχω κάνει ΠΟΤΕ), να κολλήσουμε άδειες εκεί που πονάς και να σε κάνουμε να τρέχεις αλλά δεν το κάνουμε - οφείλεις να εκτιμήσεις την καλή μας συμπεριφορά στην οποία δεν είμαστε υποχρεωμένοι!

By the way, όσο περνάει ο καιρός αντιλαμβάνομαι ότι οι ειδικότητες στην Αεροπορία καταλήγουν να χαρακτηρίζουν και το άτομο που τις κατέχει. Προχτές γνώρισα έναν εκπαιδευτή οπλουργό και πυροτεχνουργό με αγάπη για τις Υπονομεύσεις... Ο άνθρωπος έκραζε από μακριά την ειδικότητά του... Το ίδιο και οι ΑΜύνης ΑεροΔρομίων, οι Ελεγκτές Αεράμυνας, οι συμμετέχοντες στην Κινητή Ομάδα Αντιμετώπισης Καταστροφών, οι Διοικητικοί κοκ. Φαντάζομαι ότι το απόλυτο στάδιο καταξίωσης και ένταξης στην αεροπορική οικογένεια είναι όταν κάποιος είναι σε θέση να μπορέσει να πει τι ειδικότητα έχει ένας ένστολος χωρίς να κοιτάξει τα διακριτικά του. Και είναι πολυάριθμες οι ειδικότητες... Τόσο που δεν μπορείτε να φανταστείτε!

Σε έναν άλλο τομέα, έχω έναν ξάδερφο ο οποίος δουλεύει σε catering. Εδώ και δύο χρόνια επιμένει ότι δεν υπάρχουν μεγαλύτερα λιμάδια από τους στρατιωτικούς. Δεν τον πίστευα ώσπου παραβρέθηκα σε τελετή αποχώρησης κάποιων αγαπημένων μου αξιωματικών. Να μιλάνε οι άνθρωποι για τον πόνο τους και οι υπόλοιποι να μασουλάνε χτυπώντας τα πηρούνια στα πιάτα... Χώρια που είχαν κατέβει όλοι οι άσχετοι στη ΛΑΞ για να δοκιμάσουν τα δωρεάν εδέσματα. Συγγνώμη παιδιά, αλλά τέτοια πείνα ούτε σε σχολικό πάρτι - ντροπή σας.

Ο ένας πάντως μίλησε πολύ σωστά... Ευχαρίστησε αυτούς που τον επανέφεραν στην ενέργεια βοηθώντας τον οικονομικά και ψυχολογικά και του έδωσαν τη δυνατότητα να γίνει ξανά χρήσιμος στην κοινωνία. Και τελείωσε συμβουλεύοντας όλους τους παρευρισκόμενους να κοιτάξουν γύρω τους προκειμένου να δουν σε τι συνθήκες και με τι αμοιβές δουλεύουν οι κοινοί εργαζόμενοι για να μην ξαναγκρινιάξουν ποτέ για την ΠΑ.

Και με αυτό το δίδαγμα, το οποίο ισχύει και για τους στρατεύσιμους, θα κλείσω αυτή τη μικρή σύνοψη.