Ημέρες κρίσεων

Κάθε Μάρτιο γίνονται οι τακτικές κρίσεις των αξιωματικών. Από το βαθμό του Σμηνάρχου και πάνω, άλλοι κρίνονται ως προακτέοι ή παραμένοντες και άλλοι ως ευδοκίμως τερματίσαντες τη θητεία τους ή ακόμη χειρότερα μη διατηρητέοι... Οι πρώτοι δύο είναι χαρούμενοι που θα συνεχίσουν για ένα ακόμη χρόνο τη δουλειά τους, οι δεύτεροι είναι απαρηγόρητοι που χάνουν τα γαλόνια και το μεγάλο μισθό τους.

Όποιος θέλει να δει αν το βύσμα του πήρε προαγωγή ή "παύθηκε" δεν έχει παρά να κοιτάξει στο site της ΠΑ.

Έτσι λοιπόν, άλλοι κερνούσαν cognac και άλλοι whiskey σήμερα και οι μεν δε μιλιόντουσαν και πολύ με τους δε. Δύσκολο το κλίμα για πολλούς - ορισμένοι πήραν τα κάδρα από τους τοίχους τους μαζί και δεν ξανάρχονται. Το μόνο βέβαιο είναι ότι μέχρι να γίνουν όλες οι αποχωρήσεις και να γίνουν οι νέες αναλήψεις χαρτοφυλακίων η Υπηρεσία θα υπολειτουργεί, όπως το κράτος μετά από εκλογές.

Τα έχει αυτά η Υπηρεσία. Μολονότι προσέχει πολύ τα μέλη της, μητρικά σχεδόν, στο τέλος σου δίνει μία κλωτσιά, για πολλούς απροσδόκητη, και πραφ... Είσαι εκτός. Ούτε six month notice, ούτε τίποτε. Δε θα ήθελα να το ζήσω.

Ξαφνικά εκεί που διατάζεις μία Μοίρα, έναν Κλάδο, μία Διεύθυνση, πηγαίνεις σπίτι σου για να ξυπνήσεις, όπως είσαι συνηθισμένος, στις 6 παρά το πρωί και να μη βρεις κανέναν. Μετά, μόλις ξυπνήσει η γυναίκα σου, σου βάζει χέρι που έχεις αφήσει το πιάτο στην άκρη του τραπεζιού και τα έκανες χάλια φτιάχνοντας τον καφέ... Δε θα ήθελα να το ζήσω.

Καλή τύχη εσείς που φύγατε και μπράβο εσείς που μείνατε. Τα κριτήρια είναι λίγο πιο αξιοκρατικά από πριν 17 χρόνια. Και όσοι είστε νέοι, δεν είστε και για το εργοστάσιο ψαρόκολλας. Λίγοι μήνες ξεκούραση και απόλαυση του εφάπαξ και μετά δουλειά ξανά! Η κοινωνία σας χρειάζεται!