Όλα εδώ πληρώνονται

η απόλυτη ομοιότητα του κου Χρήστου από το ΡΕΤΙΡΕ με το Διοικητή ΣΕΕΠ μου δεν είναι συμπτωματική.


Κύριε Διοικητά ΣΕΕΠ, μέχρι τώρα η συμπεριφορά σας είναι η επιτομή της στρατιωτικής γραφικότητας. Μου φέρεστε εξωφρενικά άσχημα, παραγνωρίζετε την παραγωγικότητά μου, ερμηνεύετε τον κανονισμό στολών και πειθαρχίας όπως σας βολεύει και με δυσκολεύετε φοβερά όποτε είναι να πάρω μία προαναχώρηση ή άδεια. Είστε άνθρωπος που μεροληπτείτε σε ορισμένα θέματα, δεν έχετε όραμα και βλέψεις και το κυριότερο ενώ είστε τίμιος, λόγω της σαχλαμάρας σας γίνεστε άδικος.

Ωστόσο δεν έχω καμία διάθεση εκδίκησης για το πρόσωπό σας για τα όσα μου κάνετε. Γνωρίζω πως άνθρωποι σαν κι εσάς βράζουν στο ζουμί τους και ζουν σε μία κατάσταση περιτής έντασης που υπερκαλύπτει κάθε χαρά της ζωής. Πρόσφατα όμως περιήλθε στην κατοχή μου μία ουσιαστική πληροφορία που με έκανε να κατανοήσω ακόμη περισσότερο τη στάση σας, να δείξω συμπαράσταση στην περίπτωσή σας και να μην σας κακολογήσω ποτέ ξανά.

Σας ζητώ ταπεινά συγγνώμη και συμμερίζομαι απόλυτα το γεγονός ότι επανήλθατε στην ενέργεια μετά από τόσα χρόνια εκτός μάχιμης δράσης.



Για όσους δε γνωρίζουν:

Ο Δκτής ΣΕΕΠ είναι αυτός που μεταξύ άλλων είναι υπεύθυνος για άδειες, OFF και προαναχωρήσεις και στην περίπτωσή μου είναι ένας υπεραπίστευτος, υπεραγενής και υπεραπαράδεκτος τύπος, για τον οποίο έχουμε ξανασυζητήσει εδώ.

Σας ανακοινώνω λοιπόν ότι ο κος Δκτής έχει 2 κόρες και κανένα γιο. Φαντάζεστε να είσαι τζόρας και προκλητικός με τόσους πραγματικά σπουδαίους άντρες που διαθέτει η Μοίρα και να έρχονται διάφοροι κατσαπλιάδες να σου βατεύουν την κόρη; Πώς έχει γλιτώσει το εγκεφαλικό αυτός ο άνθρωπος ο οποίος αναγκάζει ανθρώπους να μείνουν μέσα στο στρατόπεδο επειδή ταχατές μου είναι ακούρευτοι και το μεσημέρι πηγαίνει στο σπίτι για να δει στο σύρμα απλωμένα τα στρινγκ από τις κόρες του; Άξιος ο μισθός που του δίνουν!


Υ.Γ. Πολλές θέσεις στην ΠΑ είναι κάπως πιο χαλαρές σε απαιτήσεις. Εκεί συνήθως βάζουν ανθρώπους μεγάλης ηλικίας, όπως ο εν λόγω Αξιωματικός εξ Υπαξιωματικών, σε αναγνώριση των κινδύνων και των άλλων δυσκολιών που αντιμετώπισαν στη διάρκεια της καριέρας τους. Αυτή η αναγνώριση της προσφοράς τους, που είναι δίκαιη για το εν λόγω πρόσωπο, δε σημαίνει ότι υπάρχει και λόγος να καταχρώνται τη θέση τους με αποτέλεσμα να δυσκολεύουν τη ζωή των υπολοίπων, δεδομένου ότι δεν παράγουν και κανένα πολύ σημαντικό έργο.