Η Σάρα η Μάρα και το κακό συναπάντημα.

Δύναμη πυρασφάλειας τις προάλλες και προσευχόμουν να μη πάρει καμιά φωτιά στο νομό, διότι θα πήγαινα κι εγώ στο δάσος...

Οι άλλοι που ήταν μαζί μου με έκαναν να φρίξω. Η συζήτηση το μεσημέρι ξεκίνησε από τις πουτάνες. Πού, πόσο, πόσες, πόσο γουστάρουν αυτές κοκ. Τα παιδιά έχουν σπρώξει πολλά λεφτά στη δραστηριότητα αυτή. Μετά κοιμήθηκαν για μεσημέρι. Όταν ξύπνησαν συζήτησαν σχετικά με τις αξιόποινες πράξεις που έχουν κάνει μικροί. Ήταν αρκετές για πολλούς μήνες αναμορφωτηρίου. Στο τέλος τσακώθηκαν για οπαδικά θέματα. Εμείς που σας στριμώξαμε τότε στο Καραϊσκάκη και τις φάγατε, καλά καναμε και σας φάγαμε το Φιλόπουλο, ξέρω ποιος τον σκότωσε, πες ποιος είναι να του φέρω παρέα, ξέρω το Ρομάριο από τα Ταμπούρια κοκ.

Δύο πράγματα έπρεπε να κάνουν όλη τη μέρα. Το πρώτο ήταν να ενεργοποιήσουν τα air condition στο θάλαμο και να κλείσουν τα παράθυρα το μεσημέρι, ώστε να δροσίσει και το δεύτερο να βάλουν αντικουνουπικό στο θάλαμο και να κλείσουν τα παράθυρα το βράδυ για να μη μπουν κουνούπια. Ήταν ανάξιοι και για τα δύο. Όλο και άνοιγαν τα παράθυρα και τα ξέχναγαν ανοιχτά. Μία για να καπνίσουν, την άλλη για να πουν κάτι στον άλλο που βαριόταν να μπει κανονικά μέσα, και την τρίτη γιατί έτσι. Στο διπλανό θάλαμο κάποιοι είχαν ανοίξει τα air condition στο τέρμα, τα παραθυρα στο τέρμα και έφυγαν. Έτσι απλά.

Σιγά μωρέ, με τα λεφτά σου πληρώνεις το ρεύμα;