Πάλιουρας (updated)

Τα βασικά μου εφόδια τις πρώτες μέρες ως νεοσύλλεκτος σμηνίτης. Το άλλο που δε φαίνεται είναι τα γάντια κουζίνας τα οποία έχω κρυμμένα στις τσέπες μου για ώρα ανάγκης, όπως για παράδειγμα το έκτατκο άδειασμα των τροχήλατων κάδων που αποκαλούνται χαϊδευτικά μπέμπες(φαντασία που την έχει η Υπηρεσία...). Τα μήλα είναι πεντανόστιμα - να που η ΠΑ δεν είναι τόσο άθλια όσο της καταλογίζουν. Μέχρι να ανοίξει το κυλικείο βοηθά στην αντιμετώπιση της αφυδάτωσης! Όλα αυτά πάνω στην απαίσια κουβέρτα που μας έδιναν... Τουλάχιστον περιόριζε την ατελείωτη και πανταχού παρούσα σκόνη μέσα στο στρώμα και την εμπόδιζε να έρθει στον υπνόσακο!!

Από σήμερα νιώθω ότι δεν έχω κάτι άλλο να μάθω. Ενημερωθήκαμε για τον προβλεπόμενο τρόπο για στρώσιμο του κρεβατιού και τη δημιουργία φακέλου με τη δεύτερη κουβέρτα. Έκανα τον πρώτο μου και φυσικά τελευταίο φάκελο γιατί από σήμερα μπαίνει σε λειτουργία η μυστική επιχείρηση "Υπνόσακος". Κάποιος θεώρησε έξυπνο να ζητήσει να μπαίνει η τσάντα με τα ρούχα μας πάνω στο κρεβάτι. Ίσως για να καθαρίζουμε πιο εύκολα το πάτωμα, αφού ένα φαράσι σκόνη μεταφέρεται στην κουβέρτα. Ακούγομαι ίσως σαν την Κική Δημουλά, μα πιστέψτε με, η σκόνη είναι ατελείωτη. Ένα μεγάλο ποσοστό προέρχεται από τις κουβέρτες που όχι μόνο συλλέγου, μα παράγουν και δική τους! (Εύθριπτες κουβέρτες πρώτη φορά συναντάω στη ζωή μου).

Κατά τις 11 είχε τη λεγόμενη "στρατικοποίηση", λέξη που δε δικαιολογείται γραμματικά. Η ιδέα είναι ότι μας βγάζουν όλους στην κεντρική πίστα και μας κάνουν κάτι που αμυδρά θυμίζει ομαδικό καψώνι, δηλαδή τρέχουμε γύρω γύρω και υποτίθεται ότι φωνάζουμε το όνομά μας ("παρουσιαζόμαστε" είναι η ειδική λέξη), ενώ ένας τύπος που έχει φάει κινίνο και δεν ξέπλυνε το στόμα του από την πίκρα, φωνάζει στο μικρόφωνό: Μην τεμπελιάζετεεεεεε!! Πιο δυνατά!!!! Πιο γρήγορα!!"

Η πραγματικότητα είναι λίγο διαφορετική. Η όλη κατάσταση θυμίζει εκδρομή του ΚΑΠΗ Αγρινίου στα Μετέωρα. Σε κάποιο σημείο είχαν πέσει οι μισοί κάτω, ενώ οι υπόλοιποι μισοί έτρεχαν όσο γρήγορα τρέχει ένας σαλτιμπάγκος με μονό ποδήλατο, ασθμαίνοντας, κουτσαίνοντας, βογκώντας κλπ. (υποφέροντας να το πούμε με μία λέξη) και αποδεκατίζονταν με γοργούς ρυθμούς - τουλάχιστον τρεις έπεσαν μπροστά μου ξαφνικά σα να τους πυροβόλησαν!

Κατά τη διάρκεια της στρατικοποίησης κάποιος εκπαιδευτής είπε τη φράση: "Γαμώ το μου". Είναι το πρώτο κακό, αγενές, αντιχριστιανικό ή όπως θέλετε πείτε το πράγμα που άκουσα εδώ και μέρες από στόμα εκπαιδευτή!



Διάλογος Ημέρας:

Ήμουν αρκετή ώρα σε παράταξη (δηλαδή στοιχισμένος μαζί με άλλους φουκαράδες) στο κρύο , οι μισοί είχαμε αρχίσει να θέλουμε να πάμε στην τουαλέτα (μα γιατί άραγε; αφού δεν πίναμε και καθόλου νερό!!!) και ένας σμηνίας μας έλεγε κάθε τόσο: Βύσματα, παλιοβύσματα, ήρθατε εδώ να βολευτείτε, πάρτε τους γνωστούς σας τηλέφωνο και άλλα τέτοια. οπότε τον ρώτησα κι εγώ ευγενικά:

- Ρε φίλε έχεις πάει ποτέ στη Ζήρο;
- Τι είναι εκεί;
- Η 4η ΜΥΣΕΠ, μία μονάδα με ραντάρ. Φανταστικά... Καθαρός ουρανός, μακριά από τον πολιτισμό, ερημία... Απίθανα!
- Και τι να κάνω εγώ εκεί;
- Θα σε στείλει το βύσμα μου να πάρεις καθαρό αέρα αν συνεχίσεις να φέρεσαι έτσι....

Ο δικός σου τσαμπουκαλεύτηκε, μιας και τον είχα προσβάλει μπροστά σε όλο το λεφούσι ( που άλλη έγνοια δεν είχε από τη σκατόφατσά του) και πήγε να με απογειώσει. Μα δεν είχα βγάλει τους τάκους από τους τροχούς:

- Άκου φίλε, ο διοικητής θα χαρεί πολύ να μάθει τι μας έλεγες, τόσο που θα σε κρατήσει κοντά του για το σαββατοκύριακο! Εμένα όμως δε νομίζω να μου κόψει τη βραδινή μου έξοδο... ( έξοδος από το στρατόπεδο για εμένα εκτός περίπτωσης τραυματισμού προβλέπεται σε 18 μέρες).

Η αψιμαχία έληξε μονάχα με ένα εγωισμό πληγωμένο και αρκετά χάχανα.

(2 μήλα σήμερα)