Ο Τζίμης Πανούσης ροκάρει

Με το χιούμορ του και το θάρρος του κατάφερε να αποφύγει την παράνοια του στρατού , γλιτώνοντας κοντά δύο χρόνια από τη ζωή του.

Δεν τον αδικώ, δεν είναι όμως μία επιλογή που θα έκανα, ακόμη και αν δεν είχα την προνομιακή αντιμετώπιση που έχω αυτή τη στιγμή. Αν με εμπειρία δύο ημερών έφτιαξε εικοσιδύο τραγούδια, φανταστείτε πόσο πιο μπροστά θα ήταν σαν καλλιτέχνης αν είχε υπηρετήσει για όλο το διάστημα της θητείας του. Άλλωστε, μία τόσο πολυσχιδής προσωπικότητα θα έκανε τη θητεία τόσο ευχάριστη για τους υπόλοιπους στρατεύσιμους...

Η τυρρανία των αδαών

μεταχρονολογημένο post από την εμπειρία μου την 22η Νοεμβρίου 07 στην Τρίπολη εδώ.

Το προσκλητήριο μου έπεσε από τα χέρια!!

μεταχρονολογημένο post από το ημερολόγιό μου στην Τρίπολη εδώ

Διαβαθμισμένα έγγραφα

σκυλιά που μου φύλαγαν παρέα την ώρα της σκοπιάς... Είναι τόσο νωθρά τα σκυλιά του αεροδρομίου! Σα σμηνίτες!!!

Στις ένοπλες δυνάμεις υπάρχει μία διαδικασία διαπίστευσης που επιτρέπει σε συγκεκριμένο υπηρεσιακό προσωπικό να έχει πρόσβαση στα λεγόμενα διαβαθμισμένα έγγραφα. Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι μπορούν να τα διαβάζουν κατά βούληση, αλλά η πρόσβαση σε χώρους που αυτά φυλάσσονται ή η διακίνηση της αλληλογραφίας που τα περιλαμβάνει δεν είναι διαθέσιμα σε όλο το προσωπικό, ακόμη και το μόνιμο.

Η χαμηλότερη κατηγορία διαβάθμισης είναι το λεγόμενο εμπιστευτικό (Greek Eyes Only) και ακολουθούν οι διάφορες κατηγορίες απορρήτων. Όλα τα διαβαθμισμένα έγγραφα διαθέτουν αριθμό πρωτοκόλλου που εκδίδεται από την Υπηρεσία. Τα απόρρητα έχουν τυπωμένα με χρωματιστή μελάνη σε κάθε τους σελίδα, πάνω από το κείμενο, έναν αριθμό ο οποίος θα βοηθήσει στον εντοπισμό του χώρου από τον οποίο αποσπάστηκε το έγγραφο σε περίπτωση διαρροής και επανάκτησής του από την Υπηρεσία.

Και όμως ο άνθρωπος έχει εφεύρει έναν πιο αποτελεσματικό τρόπο για να μην κάνει διαθέσιμα όλα τα μηνύματα σε οποιονδήποτε αποδέκτη. Την τέχνη. Περιέχει πάμπολλα νοήματα που δεν είναι σε θέση να καταλάβουν όλοι οι αποδέκτες. Ούτε διαδικασία διαπίστευσης, ούτε σφραγίδες, ούτε κλειστοί φάκελοι, ούτε κλειδωμένοι φοριαμοί εγγράφων, ούτε κλειδοθέσια. Αποκαλύπτει αυτά που πρέπει στον κάθε αποδέκτη ανάλογα με τη διαπίστευσή του στην τέχνη.

Θα ήταν πολύ δύσκολο πάντως να βρει κανείς κόσμο στο στράτευμα που να καταλαβαίνει την τέχνη...

Θα φάω τα μουστάκια του

Αχ τι μου κάνει ο διοικητής Σ.Ε.Ε.Π. μου... Αυτός που είναι υπεύθυνος για τις άδειες και τις προαναχωρήσεις μου και όλα. Δεν μπορώ να πω το όνομά του, γιατί είναι εμπιστευτική πληροφορία, μα θα πω ότι μοιάζει με θαλάσσιο ελέφαντα! Ο νοών, ενόησε!

Κάθε φορά που με βλέπει κάτι παθαίνει. Δε στεναχωριέμαι γιατί τα ίδια συμπτώματα έχει κάθε φορά που βλέπει άνθρωπο... Μαχητικότατος στα νιάτα του (δε λέω περισσότερα για να μη με μπαγλαρώσουν), έχει εξελιχθεί σε μία άχρηστη μηχανή που τρώει τόστ Στεργίου και κάνει τη ζωή δύσκολη ακόμη και στους συναδέλφους του. Βέβαια η υπηρεσία δεν τον έχει βάλει και στο πιο νευραλγικό πόστο, αλλά όσο να 'ναι επηρεάζει τις ζωές πολλών.

Φαίνεται καλός άνθρωπος, μα μάλλον έχει την επιθυμία να κάνει τον καμπόσο...

Από το πρωί έχει ζοχάδες τρομερές. Χαρακτηριστικές είναι οι ατάκες που πετάει δόθε κείθε όπως

τις λαμογιές αλλού
ποιος κάνει κουμάντο εδώ μέσα;
τι παριστάνεις εσύ;
θα σας απογειώσω όλους
τα βλέπεις αυτά; (ενώ δείχνει τα γαλονάκια του υποσμηναγού)


Όλη την εβδομάδα με είχε φάει να κουρευτώ και το ανέβαλα μέχρι να πάει Παρασκευή. Όταν φτάσαμε στο αδιαχώρητο, μέτρησα με το χάρακα τα μαλλιά μου μπροστά του και αυτά βρίσκονταν στο επιτρεπτό υπηρεσιακό μήκος των 3.5 εκατοστών. Τότε, μου είπε χαρακτηριστικά: Αν έρθεις τη Δευτέρα έτσι, να..... Και έδειξε 4 δάχτυλα κόντρα στο φως, σαν ακτινογραφία. Εννοώντας 4Φ. Ο αδαής όμως θα νόμιζε πως ήθελε να δείξει το νυχάκι που προεξέχει στο μικρό του δάχτυλο!! Εγώ έπιασα και τις δύο ερμηνείες και λύθηκα στο γέλιο και τότε ποιος είδε το Θεό και δεν τον εφοβήθηκε.

Σήμερα είχαμε τον εξής διάλογο:


- Καλημέρα
- Πού πάς;
- Εκεί
- Έχεις δουλειά και πας εκεί;
- Βέβαια, κάνω αυτό
- Δε με νοιάζει, βγες έξω και σκάψε...

Σήμερα πήγα να ζητήσω φοιτητική άδεια στη μία το μεσημέρι, γιατί είχα την ευγένεια να συννενοηθώ πρώτα με την επιστασία μου, αν και δεν ήμουν υποχρεωμένος. Η απάντηση ήταν αποστομωτική:

- Μας περνάς για υπαλλήλους σου; Τι είμαστε εμείς να σφραγίζουμε ξανά τα εξοδόχαρτά σου τέτοια ώρα;

Και το έλεγε και το ξανάλεγε σε όλους. Για όσους δε γνωρίζουν, η μοναδική δουλειά που έχει να κάνει καθημερινά είναι το σφράγισμα και η υπογραφή κάποιων εξοδόχαρτων, ενώ το επιτελικό ωράριο λειτουργίας είναι 6:45 -14:30. Η αλλαγή που επέφερα στο πρόγραμμά του ήταν πως θα έβαζε μία σφραγίδα παραπάνω...


Χαρακτηριστικός της ράτσας του είναι ένας διάλογος που είχε με ένα συνάδελφο που εκπέμπει στο ίδιο μήκος κύματος με αυτόν:

- Θυμάσαι εκείνο το σμηνίτη τι καλός που ήταν;
- Ναι... Δεν ακούστηκε καθόλου - πέρασε απαρατήρητο! (αυτές είναι οι αξίες της ζωής δηλαδή;)
- Το είδα προχτές... Διορίστηκε!!! Ταμίας στην Αγροτική...
- Αχ, μπράβο, πολύ χαίρομαι, τέτοια παιδιά προκόβουν πάντα!

Μία νότα γραφικότητας στην κατά τα άλλα εξαιρετική επιστασία μου!

Τι άνθρωποι κυκλοφορούν γύρω μας... Και πόσο φιλάνθρωπο είναι το κράτος και τους μαζεύει στους κόλπους του!

Το χιόνι της αρκούδας!!!

Πολύ χιόνι παντού σήμερα και ήμουν ο μοναδικός σμηνίτης της Μοίρας που παραβρέθηκε στην επιστασία του. Βέβαια, καλύπτω πάγιες επιτελικές ανάγκες που δεν είναι εφικτό να αναβληθούν χωρίς να κινδυνεύσει το αξιόμαχο της ΠΑ (λέμε τώρα).

Μακάρι να φέρουν πέντε δημοτικά σχολεία να παίξουν στον αεροδιάδρομο που έχει μισό μέτρο απάτητο χιόνι!

Όσο προχωράει ο καιρός ανακαλύπτω πως όλο και περισσότεροι συνάνθρωποί μου που βρίσκονται στην ίδια ηλικία είναι εντελώς ανεύθυνοι και ανεπρόκοποι. Οι περισσότεροι σμηνίτες δεν έχουν αντιολισθητικές αλυσίδες, ενώ έχουν ακριβά αυτοκίνητα, παρά το γελοίο κόστος των 25€. Επίσης όσοι έχουν, δε γνωρίζουν πώς να τις βάλουν...

Μα είναι δυνατόν 25 χρονών μαντράχαλοι;

Η φαντασίωση έγινε πραγματικότητα

Επιτέλους, το είχα παράπονο καιρό που δεν έχει πάγο στη σκοπιά. Αυτή τη φορά όμως είχα άθφονο φρέσκο πάγο για το σκωτσέζικο απόσταγμά μου, στο βραδινό νούμερο της σκοπιάς.

Με 7 στρώματα ρούχων, θερμαντικές κομπρέσες για ορειβάτες, μουσική και καλή διάθεση το διασκέδασα αρκετά, παρότι έφαγα τη μεγάλη χιονόπτωση, ενώ ήμουν ακάλυπτος!

Έφτιαξα και τον ένοπλο χιονοσμηνιτοσκοπάνθρωπο της φωτογραφίας.

Υ.Γ. απαγορεύεται η μέθη εν υπηρεσία, όχι η κατανάλωση αλκοόλ!!

Μεθ.Υ.Γ. ένιωσα και λίγο σαν πολική αρκούδα σήμερα, καθώς οι τουαλέτες της ΜΑΦ (Μοίρα Άμυνας Φρούρησης), όπου κοιμόμαστε όποτε ανήκουμε στη Δ.ΑΜ.Ε. (Δύναμη Άμυνας Φρούρησης) - όποτε κάνουμε σκοπιά δηλαδή, είναι επικίνδυνες - ο τελευταίος που τόλμησε να μπει μέσα, τον έφαγε το θεριό. Να κάνω τις ανάγκες μου στο χιονισμένο ποτάμι, ενώ χιόνιζε ακόμη, ήταν μία εμπειρία που μόνο στην εξωτική ΠΑ μπορούσα να έχω βιώσει. Σε ευχαριστώ Υπηρεσία...